تهیه کننده فیلم سینمایی «لامپ ۱۰۰» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: این روزها تولیدات سینمایی ما الگوی خوبی برای مخاطبان سینما محسوب نمی شوند و از آنجا که مخاطبان سرمایه های سینمای کشور هستند، مدیران و مسئولان سینمای کشور می بایست به ساخت آثاری که اخلاق را در جامعه ترویج می دهد توجه بیشتری نشان دهند که متأسفانه این مهم در تولیدات آثار سینمایی ما دیده نمی شود.

وی ادامه داد: شاید تنها نکته مهمی که ظرف ۲ سال گذشته در سینمای کشور به خوبی به آن پرداخت شده است توجه ویژه مسئولان سینمایی به فیلمسازان جوان است. ورود این فیلمسازان جوان که با نگاه هایی نو و تازه به سینمای کشور راه پیدا کرده اند نوید بخش این است که رخوت و کسالتی که در اغلب آثار فیلمسازان نسل اول و دوم سینمای ایران وجود داشت از میان برداشته شود و خلاقیت و تکنیک جایگاه ویژه تری را در آثار تولیدی سینمای ما به خود اختصاص دهد که این مسئله می تواند با استقبال گسترده عموم مخاطبانی که از سینما قهر کرده بودند مواجه گردد و آن ها را برای تماشای فیلم هایی که با تکنیک های مدرن و روز دنیا ساخته شده است به سالن های سینما بکشاند.

وی در عین حال تصریح کرد: ارائه آدرس صحیح و هدفمند منطبق با شئونات و ارزشها و باورهای جامعه اسلامی به جوانان پر اشتیاق موجب تولیدات خوبی در عرصه سینما میشود تا هم جوانان از آنها الگوبرداری مفید و موثر انجام دهند و هم پایه های سینمای کشور از این طریق محکمتر خواهد شد.

محسنی نسب با تأکید براینکه بسیاری از آثار تولیدی فیلمسازان قدیمی طی سال های اخیر باعث پس زدگی مخاطبان سینمای ایران شده است اظهار داشت: ما در طول یکی دو سال گذشته به کرات شاهد آن بودیم که فیلم های فیلمسازان قدیمی سینمای ایران هنگام اکران با بازخورد بسیار بدی از سوی مخاطبان و منتقدان روبرو شد و همه از اینکه فیلمسازان کهنه کار آثاری نازل و ابتدایی را ساخته بودند به شدت ابراز تعجب کردند که ورود فیلمسازان نسل جدید می تواند نوید دهنده روزهایی خوش برای سینمای ایران باشد.

کارگردان فیلم سینمایی «شانه دوست» سپس خاطرنشان کرد: من طی ۱۸ ماه گذشته و در دوران ریاست آقای ایوبی بر سازمان سینمایی کشور اغلب برای تولید فیلم «مجانی» و «خانه های بدون پلاک» در خارج از کشور به سر می بردم و از این رو نمی توانم ارزیابی درستی از نحوه برخورد و عملکرد آن ها ارائه دهم. اما یکی دو باری که برای نامه نگاری به سازمان سینمایی مراجعه کردم با کمک های بسیار خوبی از سوی آقای آرش امینی مواجه شدم که به خوبی مرا مساعدت و یاری دادند.

وی در خاتمه این گفتگو افزود:  اما با تمامی این تفاسیر درخواست من به عنوان یک سینماگر قدیمی از مدیران سازمان سینمایی این است که به هیچ عنوان به عنوان سرمایه گذار برای تولیدات فیلم ها اقدام نکنند و تنها به همان نظارتی که بر روی تولید فیلم ها دارند بسنده کنند چرا که ورود مستقیم سازمان سینمایی و نهادهای دولتی برای تولید فیلم باعث تولیدات آثار سطحی و نازلی می شود که کمتر با مخاطبان سینما ارتباط برقرار کرده و به دلیل عدم استقبال مخاطبان سینمای ایران را رو به زوال و نابودی می راند و بهتر است که سرمایه های دولتی تنها برای ورود تجهیزات و بهسازی زیرساخت های سینمای کشور صرف گردد.